هتل بوتیک هانا

در حدود 90 سال پیش، شش ساختمان در مرکز تهران ساخته شد و تنها خیابان متقارن آن را ایجاد کرد. این بناهای باقی مانده در کوچه لولاگر از بهترین نمونه های معماری دوران پهلوی اول هستند، زمانی که معماری مدرن در تهران شروع به ظهور کرد. در ابتدا هر شش ساختمان مسکونی بودند، اما با گذشت زمان، مانند بسیاری از ساختمان‌های دیگر در مرکز شهر تهران، خالی از سکنه ماندند. پروژه حنا که شامل هتل، رستوران، گالری و فضاهای چند منظوره است در یکی از این ساختمان ها با هدف بازگرداندن زندگی به کوچه لولاگر و مرکز شهر تهران طراحی شده است.

بخشی از هدف طراحی، اتصال مجدد ساختمان به کوچه لولاگر بود، اما این بار با ساکنان بیشتر. به این ترتیب، لایه‌های جدیدی در اطراف بنا طراحی شد و با توجه به ساختار اصلی، کاربران را به حرکت در اطراف و داخل این بنای تاریخی دعوت می‌کند.

این حجم های جدید با اشکال ساده و رنگ های خاموش خود، برخی از عملکردهای جدید ساختمان را در خود جای می دهند و در عین حال کاربر را در ارتفاع های مختلف و از منظرهای مختلف با ساختمان در تماس قرار می دهند. مسیر جدیدی که ایجاد می کنند، مسیرهای گردشی متنوعی را در اطراف ساختمان ایجاد می کند. این لایه‌های جدید با استفاده از مصالح معاصر ساخته شده‌اند و در حالی که با مصالح اصلی ساختمان تضاد دارند، سعی می‌کنند ظریف باقی بمانند و کمتر دیده شوند. کنار هم قرار گرفتن لایه‌های جدید و قدیم، تاریخچه ساختمان و همچنین تلاش برای بازسازی آن را به ساکنان آن ارائه می‌کند.

حجم های جدید باغ پروژه، حیاط فرورفته، بخشی از رستوران و گالری را ایجاد می کنند. این لایه‌های جدید در داخل ساختمان اصلی نیز نفوذ می‌کنند و عملکردهای جدیدی را در داخل ساختمان به ارمغان می‌آورند و در عین حال لایه‌ها و ساختار اصلی آن را حفظ می‌کنند. یک حجم خنثی اضافه شده در ارتفاع شرقی برای قرار دادن حمام های هتل استفاده می شود و برای ایجاد فضای چند منظوره هتل تا سقف بالا می رود. این فضا منظره ای پانوراما از مناطق اطراف را فراهم می کند، در حالی که از سطح خیابان پنهان می ماند. در الحاقات ساخت و ساز قاب های فلزی برای کاهش مرز بین داخل و خارج اضافه شد. این قاب ها ورودی گالری را مشخص می کنند و مرز بین گالری و کوچه لولاگر را شفاف می کنند. از این قاب ها در نمای ساختمان نیز استفاده می شود تا نور و دید بیشتری را در اختیار مهمانان هتل قرار دهد.

از آنجایی که این ساختمان در طول سال ها خالی از سکنه مانده بود، آسیب های زیادی به سازه آن وارد شد که آرماتور سازه آن را بسیار پیچیده کرد. دیوارهای بتنی و دال های بتنی پیوسته، ستون ها و خرپاهای فلزی برای تقویت سازه موجود اضافه شدند.

صفحات بتنی یک هدف ساختاری را انجام می دهند و همچنین مواد تکمیل شده کفپوش داخلی هستند. دیوارهای برشی و سازه های فلزی نیز برای آشنایی بازدیدکنندگان ساختمان با روند بازسازی آن در معرض دید قرار می گیرند.

پروژه حنا تلاش کرد مردم را به مرکز تهران بازگرداند و با ساختمان های متروکه به آنها واکنش نشان داد. لایه های جدید اضافه شده که محصول زمان خود است، به ساختمان کمک می کند تا کاربران را در حال حاضر و آینده در خود جای دهد و در عین حال شکوه معماری تاریخی خود را نیز به نمایش بگذارد.